PODSTAWA
PROGRAMOWA PRZEDMIOTU FIZYKA
Gimnazjum
- III etap edukacyjny
Cele
kształcenia - wymagania ogólne
- Wykorzystanie
wielkości fizycznych do opisu poznanych zjawisk lub rozwiązania prostych
zadań obliczeniowych.
- Przeprowadzanie
doświadczeń i wyciąganie wniosków z otrzymanych wyników.
- Wskazywanie
w otaczającej rzeczywistości przykładów zjawisk opisywanych za pomocą
poznanych praw i zależności fizycznych.
- Posługiwanie
się informacjami pochodzącymi z analizy przeczytanych tekstów (w tym
popularno-naukowych).
Treści nauczania i umiejętności – wymagania
szczegółowe
- Ruch
prostoliniowy i siły. Uczeń:
- posługuje
się pojęciem prędkości do opisu ruchu; przelicza jednostki prędkości;
- odczytuje
prędkość i przebytą odległość z wykresów zależności drogi i prędkości
od czasu, oraz rysuje te wykresy na podstawie opisu słownego;
- podaje
przykłady sił i rozpoznaje je w różnych sytuacjach praktycznych;
- opisuje
zachowanie się ciał na podstawie pierwszej zasady dynamiki Newtona;
- odróżnia
prędkość średnią od chwilowej w ruchu niejednostajnym;
- posługuje
się pojęciem przyspieszenia do opisu ruchu prostoliniowego
jednostajnie zmiennego;
- opisuje
zachowanie się ciał na podstawie drugiej zasady dynamiki Newtona;
- stosuje
do obliczeń związek między masą ciała, przyspieszeniem i siłą;
- oblicza
wartość siły ciężkości działającej na ciało o znanej masie;
- opisuje
wzajemne oddziaływanie ciał posługując się trzecią zasadą
dynamiki;
- wyjaśnia
zasadę działania dźwigni dwustronnej, bloku nieruchomego, kołowrotu;
- opisuje
wpływ oporów ruchu na poruszające się ciała.
- Energia.
Uczeń:
- wykorzystuje
pojęcie energii i wymienia różne formy energii;
- posługuje
się pojęciem pracy i mocy;
- opisuje
wpływ wykonanej pracy na zmianę energii potencjalnej ciała;
- posługuje
się pojęciem energii mechanicznej jako sumy energii kinetycznej i
potencjalnej;
- stosuje
zasadę zachowania energii mechanicznej;
- analizuje
jakościowo zmiany energii wewnętrznej spowodowane wykonaniem pracy i
przepływem ciepła;
- wyjaśnia
związek między energią kinetyczną cząsteczek i temperaturą;
- wyjaśnia
przepływ ciepła w zjawisku przewodnictwa cieplnego oraz rolę izolacji
cieplnej;
- opisuje
zjawiska topnienia, krzepnięcia, parowania, skraplania, sublimacji i
resublimacji;
- posługuje
się pojęciem ciepła właściwego, ciepła topnienia i ciepła
parowania;
- opisuje
ruch cieczy i gazów w zjawisku konwekcji.
- Właściwości
materii. Uczeń:
- analizuje
różnice w budowie mikroskopowej ciał stałych cieczy i gazów;
- omawia
budowę kryształów na przykładzie soli kuchennej;
- posługuje
się pojęciem gęstości;
- stosuje
do obliczeń związek między masą, gęstością i objętością ciał
stałych i cieczy na podstawie wyników pomiarów wyznacza gęstość
cieczy i ciał stałych;
- opisuje
zjawisko napięcia powierzchniowego na wybranym przykładzie;
- posługuje
się pojęciem ciśnienia (w tym ciśnienia hydrostatycznego i
atmosferycznego);
- formułuje
prawo Pascala i podaje przykłady jego zastosowania;
- oblicza
i porównuje wartość siły wyporu dla ciał zanurzonych w cieczy lub
gazie;
- wyjaśnia
pływanie ciał na podstawie prawa Archimedesa.
- Elektryczność.
Uczeń:
- opisuje
sposoby elektryzowania ciał przez tarcie i dotyk; wyjaśnia, że
zjawisko to polega na przepływie elektronów; analizuje kierunek przepływu
elektronów;
- opisuje
jakościowo oddziaływanie ładunków jednoimiennych i różnoimiennych;
- odróżnia
przewodniki od izolatorów oraz podaje przykłady obu rodzajów ciał;
- stosuje
zasadę zachowania ładunku elektrycznego;
- posługuje
się pojęciem ładunku elektrycznego jako wielokrotności ładunku
elektronu (elementarnego);
- opisuje
przepływ prądu w przewodnikach jako ruch elektronów swobodnych;
- posługuje
się pojęciem natężenia prądu elektrycznego;
- posługuje
się (intuicyjnie) pojęciem napięcia elektrycznego;
- posługuje
się pojęciem oporu elektrycznego, stosuje prawo Ohma w prostych
obwodach elektrycznych;
- posługuje
się pojęciem pracy i mocy prądu elektrycznego;
- przelicza
energię elektryczną podaną w kilowatogodzinach na dżule i na odwrót;
- buduje
proste obwody elektryczne i rysuje ich schematy;
- wymienia
formy energii na jakie zamieniana jest energia elektryczna.
- Magnetyzm.
Uczeń:
- nazywa
bieguny magnetyczne i opisuje charakter oddziaływania między nimi;
- opisuje
zachowanie igły magnetycznej w obecności magnesu oraz zasadę działania
kompasu;
- opisuje
oddziaływanie magnesów na żelazo i podaje przykłady wykorzystania
tego oddziaływania;
- opisuje
działanie przewodnika z prądem na igłę magnetyczną;
- opisuje
działanie elektromagnesu i rolę rdzenia w elektromagnesie;
- opisuje
wzajemne oddziaływanie magnesów z elektromagnesami i wyjaśnia działanie
silnika elektrycznego prądu stałego.
- Ruch
drgający i fale. Uczeń:
- opisuje
ruch wahadła matematycznego i ciężarka na sprężynie oraz analizuje
przemiany energii w tych ruchach;
- posługuje
się pojęciami amplitudy drgań, okresu, częstotliwości do opisu drgań,
wskazuje położenie równowagi oraz odczytuje amplitudę i okres z
wykresu x(t) dla drgającego ciała;
- opisuje
mechanizm przekazywania drgań z jednego punktu ośrodka do drugiego w
przypadku fal na napiętej linie i fal dźwiękowych w powietrzu;
- posługuje
się pojęciami: amplitudy, okresu i częstotliwości, prędkości i długości
fali do opisu fal harmonicznych oraz stosuje do obliczeń związki między
tymi wielkościami;
- opisuje
mechanizm wytwarzania dźwięku w instrumentach muzycznych, głośnikach
itp.;
- wymienia
od jakich wielkości fizycznych zależy wysokość i głośność dźwięku;
- posługuje
się pojęciami infradźwięki i ultradźwięki.
- Światło.
Uczeń:
- porównuje
(wymienia cechy wspólne i różnice) mechanizm rozchodzenia się fal
mechanicznych i elektromagnetycznych;
- wyjaśnia
powstawanie obszarów cienia i półcienia za pomocą prostoliniowego
rozchodzenia się światła w ośrodku jednorodnym;
- wyjaśnia
powstawanie obrazu pozornego w zwierciadle płaskim, wykorzystując
prawa odbicia; opisuje zjawisko rozproszenia światła przy odbiciu od
powierzchni chropowatej;
- opisuje
skupianie promieni w zwierciadle wklęsłym posługując się pojęciami
ogniska i ogniskowej;
- opisuje
(jakościowo) bieg promieni przy przejściu światła z ośrodka
rzadszego do ośrodka gęstszego optycznie i odwrotnie;
- opisuje
bieg promieni przechodzących przez soczewkę skupiającą i rozpraszającą
(biegnących równolegle do osi optycznej) posługując się pojęciami
ogniska i ogniskowej;
- rysuje
konstrukcyjnie obrazy wytworzone przez soczewki, rozróżnia obrazy
rzeczywiste, pozorne, proste, odwrócone, powiększone, pomniejszone;
- wyjaśnia
pojęcia krótkowzroczności i dalekowzroczności oraz opisuje rolę
soczewek w ich korygowaniu;
- opisuje
zjawisko rozszczepienia światła za pomocą pryzmatu;
- opisuje
światło białe jako mieszaninę barw, a światło lasera jako światło
jednobarwne;
- podaje
przybliżoną wartość prędkości światła w próżni; wskazuje prędkość
światła jako maksymalną prędkość przepływu informacji;
- nazywa
rodzaje fal elektromagnetycznych (radiowe, mikrofale, promieniowanie
podczerwone, światło widzialne, promieniowanie nadfioletowe i
rentgenowskie) i podaje przykłady ich zastosowania.
- Wymagania
przekrojowe. Uczeń:
- opisuje
przebieg i wynik przeprowadzanego doświadczenia, wyjaśnia rolę użytych
przyrządów, wykonuje schematyczny rysunek obrazujący układ doświadczalny;
- wyodrębnia
zjawisko z kontekstu, wskazuje czynniki istotne i nieistotne dla wyniku
doświadczenia;
- szacuje
rząd wielkości spodziewanego wyniku i ocenia na tej podstawie wartości
obliczanych wielkości fizycznych;
- przelicza
wielokrotności i podwielokrotności (przedrostki mikro-, mili-, centy-,
hekto-, kilo-, mega-). Przelicza jednostki czasu (sekunda, minuta,
godzina, doba);
- rozróżnia
wielkości dane i szukane;
- odczytuje
dane z tabeli i zapisuje dane w formie tabeli;
- rozpoznaje
proporcjonalność prostą na podstawie danych liczbowych lub na
podstawie wykresu oraz posługuje się proporcjonalnością prostą;
- sporządza
wykres na podstawie danych z tabeli (oznaczenie wielkości i skali na
osiach) a także odczytuje dane z wykresu;
- rozpoznaje
zależność rosnącą i malejącą na podstawie danych z tabeli lub na
podstawie wykresu oraz wskazuje wielkość maksymalną i minimalną;
- posługuje
się pojęciem niepewności pomiarowej;
- zapisuje
wynik pomiaru lub obliczenia fizycznego jako przybliżony (z dokładnością
do 2 cyfr znaczących);
- planuje
doświadczenie lub pomiar, wybiera właściwe narzędzia pomiaru;
mierzy: czas, długość, masę, temperaturę, napięcie elektryczne,
natężenie prądu.
Wymagania doświadczalne
W
trakcie nauki w gimnazjum uczeń obserwuje i opisuje jak najwięcej doświadczeń.
Nie mniej niż połowa doświadczeń opisanych poniższej powinna zostać
wykonana samodzielnie przez uczniów w grupach, pozostałe doświadczenia –
jako pokaz dla wszystkich, wykonany przez wybranych uczniów pod kontrolą
nauczyciela. Uczeń:
- wyznacza gęstość
substancji z jakiej wykonano przedmiot w kształcie prostopadłościanu,
walca lub kuli za pomocą wagi i linijki;
- wyznacza
prędkość przemieszczania się (np. w czasie marszu, biegu, pływania,
jazdy rowerem) za pośrednictwem pomiaru odległości i czasu;
- dokonuje
pomiaru siły wyporu za pomocą siłomierza (dla ciała wykonanego z
jednorodnej substancji o gęstości większej od gęstości wody);
- wyznacza
masę ciała za pomocą dźwigni dwustronnej, innego ciała o znanej masie i
linijki;
- wyznacza
ciepło właściwe wody za pomocą czajnika elektrycznego lub grzałki o
znanej mocy (przy założeniu braku strat);
- demonstruje
zjawisko elektryzowania przez tarcie oraz wzajemnego oddziaływania ciał naładowanych;
- buduje
prosty obwód elektryczny według zadanego schematu (wymagana jest znajomość
symboli elementów: ogniwo, opornik, żarówka, wyłącznik, woltomierz,
amperomierz);
- wyznacza
opór elektryczny opornika lub żarówki za pomocą woltomierza i
amperomierza;
- wyznacza
moc żarówki zasilanej z baterii za pomocą woltomierza i amperomierza;
- demonstruje
działanie prądu w przewodzie na igłę magnetyczną (zmiany kierunku
wychylenia przy zmianie kierunku przepływu prądu, zależność wychylenia
igły od pierwotnego jej ułożenia względem przewodu);
- demonstruje
zjawisko załamania światła (zmiany kąta załamania przy zmianie kąta
padania – jakościowo;
- wyznacza
okres i częstotliwość drgań ciężarka zawieszonego na sprężynie oraz
okres i częstotliwość drgań wahadła matematycznego;
- wytwarza dźwięk
o większej i mniejszej częstotliwości od danego dźwięku za pomocą
dowolnego drgającego przedmiotu lub instrumentu muzycznego;
- wytwarza
za pomocą soczewki skupiającej ostry obraz przedmiotu na ekranie
odpowiednio dobierając doświadczalnie położenie soczewki i przedmiotu.