1. Kiedy ranne wstają zorze,
   Tobie ziemia, Tobie morze,
   Tobie śpiewa żywioł wszelki:
   Bądź pochwalon, Boże wielki!
   
   
2. A człowiek, który bez miary
   Obsypany Twymi dary,
   Coś go stworzył i ocalił,
   A czemuż by Cię nie chwalił?
   
   
3. Ledwie oczy przetrzeć zdołam,
   Wnet do mego Pana wołam,
   Do mego Boga na niebie
   I szukam Go koło siebie.
   
   
4. Wielu snem śmierci upadli,
   Co się wczoraj spać pokładli,
   My się jeszcze obudzili,
   Byśmy Cię, Boże, chwalili.
   
   

* * *

D e / A7 D
D7 e / D A7 D /x2