1. Panno piękniejsza od poranka,
   Światło niosąca w mocnych dłoniach,
   Wiotka wieczoru kołysanko,
   Jak pełnia lata, jak piwonia.
   

   Stań się muzyką i nie mijaj,
   Ave, ave Marija.
   

2. Tęczo idąca po błękicie,
   Biała kapliczko z krętych szlaków,
   Wrastaj powietrzem w ludzkie życie
   I daj skrzydlatą ufność ptaków.
   

   Niech się modlitwa w niebo wzbija,
   Ave, ave Marija.
   

3. A kiedy cisza już nastanie,
   Gdy z białej łąki nas wyzbierasz,
   Daj w swych ramionach odkwitanie
   Kwiatom na wieczne tu i teraz.
   

   Niech w uśmiech Boga się rozwija,
   Ave, ave Marija.
   
   Stań się muzyką i nie mijaj...
   Niech się modlitwa w niebo wzbija...
   Niech w uśmiech Boga się rozwija...
   
   

* * *

e G D / e A D /x2
G C6 D G / e a D7 G /x2