1. Czy słonce na niebie, czy wieczór zapada,
   Wędruje po świecie cygańska ballada.
   I śpiewa włóczęgom w zielonych dąbrowach,
   Jak dobrze z balladą wędrować.
   La la, la la, la la, la la.
   Jak dobrze z balladą wędrować.
   
   
2. Usiądzie ballada przy ogniu wędrowca
   i wrzuci do ognia gałązkę jałowca.
   Kto raz się zachłysnął podobnym zapachem,
   Ten nigdy nie uśnie pod dachem. /x2
   
   
3. Wędruje ballada bez płaszcza i boso,
   Zasypia z księżycem, a budzi się z rosą.
   I doli cygańskiej na żadną nie zmieni
   Melodia szerokich przestrzeni. /x2
   
   
4. Są inne piosenki, dźwięczące jak młoty,
   Wesołe melodie codziennej roboty.
   A ona jest ptakiem, a ona jest wiatrem,
   Cygańską tęsknotą za światem. /x2
   
   
5. Niejeden próbował namówić balladę,
   By poszła do miasta i wzięła posadę.
   Że tam ją czekają przyjęcia i bale,
   A tutaj marnuje swój talent. /x2
   
   
6. Zaśmiała się lekko cygańska ballada,
   Nie dla niej kariera, nie dla niej estrada.
   Bo w mieście balladom jest duszno i obco
   I któżby zaśpiewał wędrowcom? /x2
   
   
7. I poszła ballada na wieczną włóczęgę,
   I śpiewa wędrowcom cygańską piosenkę.
   Wieczorem sypiają pod jednym namiotem
   I nigdy nie przyjdą z powrotem. /x2
   
   
8. A kiedy Cyganie do miasta odjadą,
   Zostawią cię w lesie, cygańska ballado.
   I może po roku pod starym namiotem
   Odnajdą balladę z powrotem. /x2
   
   

* * *

a d a d / a E / a C d a / E E7 a
d G d a / E E7 a