Rozdzierający,
Jak tygrysa pazur
Antylopy plecy
Jest smutek człowieczy.

Nie brookliński most,
Ale przemienić
W jasny, nowy dzień
Najsmutniejszą noc –
To jest dopiero coś.

Przerażający,
Jak ozdoba świata,
Co w malignie bredzi
Jest obłęd człowieczy.

Nie brookliński most,
Lecz na drugą stronę
Głową przebić się
Przez obłędu los –
To jest dopiero coś.

Będziemy smucić się starannie,
Będziemy szaleć nienagannie,
Będziemy naprzód niesłychanie
Ku polanie!

sł. Edward Stachura

* * *

d / C / d / C d
C d / C / d / C d / C d