1. Przychodzą na mnie godziny zwątpienia,
   Gdy tracę wiarę w Twoją dobroć, Panie,
   W Twe miłosierdzie, Twoje miłowanie,
   Wolę zbawienia, a nawet w Twoją istność i władanie.
   
   Naówczas pragnę, abyś w błyskawicach
   Na niebo wstąpił i w płomieniach cały,
   Pan pełen mocy i Bóg pełen chwały,
   Choćby w źrenicach Twoich
   Złowróżebne dla mnie skry gorzały.
   

   Zjaw się, o zjaw się na wysokim niebie,
   Na wozie wichrów, na ognia rydwanie,
   Zjaw się jak słońca blask na oceanie,
   Daj ludziom siebie, zjaw się na niebie,
   O Boże, o Panie!
   

2. Choćbyś mnie strącić miał karzącą ręką
   Z powierzchni ziemi, gdzieś w czarne bezdenie,
   Na beznadziejne, wieczyste cierpienie,
   Albowiem męką najokropniejszą
   Z wszystkich jest zwątpienie.
   
   Gdy Ty mi konasz, dusza we mnie kona,
   Noc się ogromna, wieczna rozpościera,
   Myślom się otchłań i przepaść otwiera
   Nieprzenikniona i dusza kona, i serce umiera.
   

   Zjaw się, o zjaw się na wysokim niebie...
   
   

sł. Kazimierz Przerwa-Tetmajer

* * *

D A / h fis / D A / h fis G A /x2
D h D h / fis h / D h D h / fis G / A