„Piosenka
dla Wojtka Bellona”


  1. Powiedz, dokąd znów wędrujesz,
    Czy daleko jest twój sad?
    Hen, w krainy buczynowe,
    Ze mną tam układa pieśni wiatr.

    Hen, w krainy buczynowe,
    Ze mną tam nikogo, tylko wiatr.

  2. Zmierzchy grają, a przestrzenie
    Własny im podają dźwięk.
    W takich śpiewach i w milczeniu
    Tutaj znika każdy dawny lęk.

    W takich śpiewach i w milczeniu
    W szumie świętych buków zniknął lęk.

  3. Zaszumiały cię powietrza
    I ruszyłeś sam na szlak
    Ten ostatni, ten najlepszy,
    Przyszedł czas, Pan dał ci znak.

    Ten ostatni, ten najlepszy,
    Przyszedł czas, Pan dał ci znak.

* * *

C F C /x2
B F C /x2
d F C /x2