|
„Pocztówka z Beskidu”
-
Po Beskidzie błądzi jesień,
Wypłakuje deszczu łzy,
Na zgarbionych plecach niesie
Worek siwej mgły.
Pastelowe cienie kładzie,
Zdobiąc rozczochrany las,
Nocą rwie w brzemiennym sadzie
Grona słodkich gwiazd, złotych gwiazd.
Jesienią góry są najszczersze,
Żurawim kluczem otwierają drzwi.
Jesienią smutne piszę wiersze,
Smutne piosenki śpiewam ci.
-
Po Beskidzie błądzą ludzie,
Kare konie w chmurach rżą,
Święci Pańscy zamiast w niebie
Po kapliczkach śpią.
Kowal w kuźni klepie biedę,
Czarci wydeptują trakt,
W pustej cerkwi co niedzielę
Rzewnie śpiewa wiatr, pobożny wiatr.
Jesienią góry są najszczersze...
* * *
C G / a e7 / F C / d7 G (C C7) /x2
F G C F / C G C C7 / F G C F / C G C

|
|