1. Ten szczególny dzień się budzi,
   Niosąc ciepło w każdą sień,
   To dobroci dzień dla ludzi,
   Tylko jeden w całym roku taki dzień.
   
   Zmierzchem błyśnie nam promienna,
   Gasząc w sercach naszych złość
   I nadejdzie noc pojednań,
   Tylko jedna w całym roku taka noc.
   

   Choć tyle żalu w nas
   I gniew uśpiony trwa,
   Przekażcie sobie znak pokoju,
   Przekażcie sobie znak.
   

2. Potem przyjdą dni powszednie,
   Braknie nagle ciepłych słów,
   Najjaśniejsza gwiazda zblednie
   I niepokój, jak co roku, wróci znów.
   
   Niejeden świt powróci zwątpień mgłą,
   Brzemieniem spraw i trosk.
   Powróci twarzy mars na powitanie dnia,
   Znów milczenie serc regułą będzie nam.
   

   Choć tyle żalu w nas...
   
   

* * *

D G / D A / G D G / D A D /x2
D A G / D A G / D fis h / G D A D

D G / D A / G D G / D A D
A D / A D / fis h fis h / G A
D A G / D A G / D fis h / G D A D